Platzak op het Rode Plein
16 jun 2015
Ken je dat? Je hebt een mooie reis gepland en er bij het boeken goed op gelet dat je niet te veel betaalde. Ook toen je voor vertrek je vreemde valuta bestelde bij het grenswisselkantoor, hield je je budget goed in de gaten. Maar eenmaal aangekomen op de bestemming wil je niet elke roebel, dinar of kroon omdraaien, maar gewoon onbezorgd genieten. Je weet tenslotte maar nooit of je er nog eens terugkomt en je wilt niet thuiskomen met een gevoel van 'Had ik nou maar...'
Matroesjka's en woordenboeken
Dat overkwam mij ook in Rusland. Na lang sparen en Russisch leren was ik eindelijk in het land van de Cyrillische letters en uivormige koepels. Tussen lessen in de Russische taal en cultuur door ging ik van museum naar klooster en van de paleizen in Sint Petersburg naar het Kremlin en het Rode Plein in Moskou. Onderweg kwam ik natuurlijk souvenirwinkeltjes tegen met van die grappige matroesjkapoppetjes, kleurig bedrukte sjaals en lakwerkdoosjes. En dan heb ik het nog niet eens over alle boekwinkels die ik afstruinde om voor mijn studie Russische woordenboeken en literatuur in te slaan.
Portemonnee leeg
Tot dat moment waarop niet alleen de capaciteit van mijn koffer haar grenzen bereikte, maar ook de bodem van mijn portemonnee in zicht kwam. Al die Russische souvenirs hadden toch een groter gat in mijn budget geslagen dan ik had gedacht. Daar stond ik dan - platzak op het Rode Plein.
Lang leve mijn dollars
Gelukkig had ik toen ik voor vertrek buitenlands geld bestelde bij het GWK ook wat dollars besteld om achter de hand te houden. Die kon ik na thuiskomst altijd weer terugwisselen, had ik bedacht. Zo had ik altijd iets achter de hand voor noodgevallen - en dat is blut zijn in een land waar je niemand kent toch wel een beetje.
Strijken voor cash
De eerste keer dat ik met mijn dollars voor het loket stond, werd er alleen nogal nors naar me gekeken. De dollars waren tijdens de reis een beetje gekreukt en daar bleken dames achter Russische loketten niet zo van te houden. Gelukkig had het pension waar ik verbleef een strijkijzer te leen en ja hoor: toen ik mijn thuis ingeslagen dollars keurig gestreken naar hetzelfde loket bracht, werden ze probleemloos aangenomen. Ik had weer roebels op zak en kon ook de laatste week volop van mijn Russische avontuur genieten - met genoeg oog voor mijn budget om op de laatste dag het buskaartje naar het vliegveld nog te kunnen betalen.
Dit is een blogger bijdrage van Sandra van Bijsterveld
Sandra van Bijsterveld schrijft als reisblogger over trips in Nederland en reizen naar Scandinavië en Oost-Europa. Ze trekt er regelmatig met haar gezin op uit om de mooiste bestemmingen te ontdekken. Als ze niet op reis is, werkt ze als freelance tekstschrijver voor ondernemers binnen en buiten de reisbranche.